سعادت، مفهومی‌ست با درجات و مراتب مختلف. ایمان و عمل صالح، نخستین مرتبۀ سعادت است: «مِن السَّعادَةِ التَّوفیقُ لِصالِحِ الأعمال؛ از جمله سعادت انسان، توفیق انجام عمل صالح است.» آخرین درجه سعادت، رسیدن به خدا و ملاقات با اوست: «فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً؛ پس، هرکه امید به لقای پروردگارش دارد، باید که کار شایسته انجام دهد.»
آنچه در اینجا مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد، بررسی عوامل سعادت انسان از منظر قرآن کریم است و در مجلس نخست، مقوله ایمان و عمل صالح که نقشی بسزا در نیکبختی و سعادت آدمی ایفا می‌کند، ارائه خواهد شد.
)