عالم خلقت آکنده از شگفتیهایی است که عقل، «خالق» آن را به جهت این معماری تکوینی و مهندسی «حیات» مدام تحسین و ستایش میکند؛ و انسان این اشرف مخلوقات نیز دارای شگفتانگیزترین خلقت است که خداوند، پس از آفرینش او، بر حسن خلقت خود آفرین میگوید. در این میان، شاید بهترین دوران شکوفایی حیات در بشر، چه زن و چه مرد، دوران رسیدن به بلوغ باشد؛ دورهای که بین کودکی و نوجوانی با بروز تحولات هورمونی و شخصیتی، زندگی نوپا را دستخوش تحولی اساسی میکند و این تحول او را برای زندگی آینده آماده میسازد.
البته بلوغ انواع مختلفی دارد: از بلوغ جسمی گرفته تا بلوغ فکری؛ و از بلوغ جنسی و فیزیکی تا بلوغ متافیزیکی. در هر یک از این مراحل، دین مبین اسلام احکامی دارد و حتی برای هر یک، قوانین فقهی وضع کرده است. نظر به اهمیت بلوغ در نوجوانی (به گونه جسمی و فکری) در این نوشتار ویژگیهای این دوران و نحوۀ تعامل والدین با فرزند، تبیین میشود.