@article { author = {حکیمیان, مسعود}, title = {سپاسگزاری از نعمت‌های الهی در کلام و سیرۀ امام حسین(ع)}, journal = {فصلنامه ره توشه}, volume = {2}, number = {شماره 6 محرم}, pages = {19-29}, year = {2021}, publisher = {معاونت فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم}, issn = {2821-2797}, eissn = {2821-2797}, doi = {10.22081/rt.2021.61016.1087}, abstract = {واژۀ «سپاسگزاری» معادل واژۀ «شکرگزاری» است. واژۀ «شکر» در قرآن کریم 75 مرتبه و به شکل‌های مختلف آمده است. یکی از خطابات قرآن به خاندان داوود(ع) این است: «اعْمَلُوا آلَ دَاوُدَ شُکْراً وَ قَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُورُ؛ اى آل داود شکرگزارى کنید، اما عدۀ کمى از بندگان من شکرگزارند!» براى شکرگزاری سه مرحله بیان شده‏ که عبارت است از: «شکر قلبی»، که همان تصور نعمت و رضایت، و خشنودى نسبت به آن است؛ «شکر زبانی»، که ثنا گفتن نعمت دهنده است؛ «شکر ارکانی»، که هماهنگ ساختن اعمال با اعضا و جوارح در برابرآن نعمت است.واژۀ «شکور» در آیه صیغه مبالغه است و فزونى شکرگزارى و تکرار و تداوم آن با قلب، لسان و اعضا را مى‏رساند. این تعبیر که «افراد کمى از بندگان من شکرگزارند» ممکن است براى بیان عظمت مقام گروه شکرگزاران باشد که افراد نمونه‏اى هستند، و یا به این منظور که شما کوشش کنید تا در زمرۀ آنان در آیید تا بر جمع شاکران افزوده شود. انبیا و اولیا از جمله شکرگزاران درگاه الهی هستند که وجود مطهر و نازنین ابا‌عبدالله الحسین(ع) از این گروه است. در این مقاله تلاش خواهد شد سیره و کلام آن حضرت پیرامون سپاسگزاری از نعمت‌های الهی شرح و بررسی شود.}, keywords = {سپاسگزاری,نعمت ها,سیره,امام حسین ع}, url = {https://rahtoosheh.dte.ir/article_70438.html}, eprint = {https://rahtoosheh.dte.ir/article_70438_29354a7d126c0034649a9a8014ae40ec.pdf} }