TY - JOUR ID - 69731 TI - انس امام حسن(ع) با قرآن JO - فصلنامه ره توشه JA - RT LA - fa SN - AU - خادمی, علی AD - دانش‌آموخته سطح 4 حوزه علمیه قم Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 2 IS - شماره 5 رمضان SP - 147 EP - 154 KW - معرفی قرآن KW - قرائت قرآن KW - کتابت قرآن KW - استشهاد به قرآن KW - تفسیر قرآن DO - 10.22081/rt.2021.69731 N2 - ماه مبارک رمضان، ماه نزول قرآن و تولد امام حسن مجتبی(ع) است. این دو جلوه‌ای زیبا از پیوند ناگسستنی قرآن و عترت را ترسیم می‌کند. در سخنی از امام مجتبی(ع) ضمن تأکید بر نقش تکمیلی این دو میراث گران‌بها، اهل‌بیت(ع) تنها ­مفسران واقعی قرآن معرفی شده‌اند. امام حسن(ع) بعد از شهادت امیرمؤمنان(ع) و بیعت مردم با ایشان، در خطبه‌ای بسیار مهم به مردم فرمود: «ما حزب پیروز خداییم. نزدیک‌ترین خاندان پیامبریم. اهل‌بیت پاکیزه و پاک اوییم و یکی از دو چیز گران‌سنگی هستیم که رسول‌خدا(ص) در امت خود به یادگار نهاد و دومی آن، کتاب خداست که در آن، بیان هر چیزی است که هیچ‌گونه باطلى، نه از پیش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى‏آید. در تفسیر آن، ما اهل‌بیت مورد اعتماد هستیم و ما نیز از روی حدس و گمان آن را تفسیر نمی‌کنیم؛ بلکه از روی یقین، حقایق آن را بیان می‌کنیم».[1] نوشتار پیش­رو قصد دارد انس قرآن ناطق با قرآن صامت را در ضمن شش محور، تبیین و بررسی نماید. [1]. محمد بن محمد مفید؛ الامالی؛ ص 349. UR - https://rahtoosheh.dte.ir/article_69731.html L1 - https://rahtoosheh.dte.ir/article_69731_0b6c40e37305680b229ce4b940049226.pdf ER -